Uyku Fizyolojisi
Uyku Fizyolojisi, Uyku, homojen olmayan, farklı nöron gruplarının etkilendiği, amacı bilinmeyen ama gerekli, aktif ve karmaşık fizyolojik bir olaydır. Gece ve sabah tipi olmak üzere iki uyku tipi belirlenmiştir. Uyku gereksinimi yetişkin insanda 7-8 saatken yenidoğan, süt çocukları ve ergenlerde bu süre daha fazladır. 2 tip uyku evresi tanımlanmıştır.
REM uyku ve Non-REM uyku. Uyku Non-REM evre 1 ile başlar, evre 2-3 uyku, kısa süreli evre 2 ve REM uykusu ile devam eder. Bir uyku döngüsü yaklaşık 90-110 dakika devam eder. Gece boyunca 4-6 döngü olur.
Non-REM uyku; Uyku, uyanıklık ve uyku indükleyici yapıların ilişkisi ile düzenlenir. Uyku kortikal nöronların eş zamanlı deşarjları ile üretilen iğcikler ve yavaş dalgalarla karakterizedir. Nöronal aktivite düşmüşken parasempatik aktivite artmıştır bu uyku çeşidinde. Kalp hızı ve kan basıncı azalır. Kas tonunu ve refleksler korunur. Beyin metabolizması en alt düzeydedir.
REM uyku; Orta beyin ve pos bileşkesinde yerleşmiş olan nukleuslar tarafından düzenlenir REM uykusu. Nöronal aktivite yüksektir. Göz, orta kulak ve diyafram kasları dışındaki çizgili kaslarda atoni ve karbondioksite yanıtsız solunum vardır. Pupiller miyotikdir hızlı göz hareketleri olur. REM uykusunda Non-REM uykusundan farklı olarak rüyalar bu dönemde daha çoğunlukta görülür. Rüyalar; belleğe bilgi yerleştirip depolanmasını sağlarken kullanılmayan ve gerekli olmayan bilgilerinde atılmasını sağlar.
Non-REM ve REM uyku dönemlerinin benzerlikleri; postur, geri dönebilirlik, uyaranlara yanıtsızlık ve azalmış motor aktivitedir. Farklılıkları ise; beyin kan akımı, glikoz kullanımı, nörotransmitterler ve talamik fonksiyonlardır.
19.01.2024 12:33:51
Uyku Fizyolojisi ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Herkese açık dizin kaynağımıza katkıda bulunabilirsiniz. Sayfayı Düzenle
|
